ROGObirdiaries
นกยูง

ถิ่นกำเนิดนกยูง

นกยูง

นกยูงมีถิ่นกำเนิดในทวีปเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ พบกระจายพันธุ์ตั้งแต่รัฐอัสสัมในประเทศอินเดีย ตะวันตกเฉียงใต้ของจีน เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ และเกาะชวาในประเทศอินโดนีเซีย โดยนกยูงไทย (Pavo muticus) ซึ่งเป็นนกยูงชนิดเดียวที่พบได้ในป่าธรรมชาติของประเทศไทย พบกระจายพันธุ์ในภาคเหนือและภาคตะวันตกของประเทศไทย

ลักษณะนกยูง

นกยูง

นกยูงเป็นนกที่มีขนาดใหญ่ นกยูงไทยตัวผู้มีความยาวประมาณ 2.5-3 เมตร เมื่อรวมหางแล้ว ตัวเมียมีความยาวประมาณ 1.1 เมตร มีหงอนเป็นพู่สูงอยู่บนหัว นกยูงตัวผู้จะมีหงอนที่ใหญ่และสวยงามกว่านกยูงตัวเมีย ตัวผู้มีขนลำตัวเป็นสีเขียวสด บริเวณปีกสีฟ้า ปลายปีกสีน้ำตาล เข้ม หัวมีหงอนขนงอกชี้ขึ้นเป็นกระจุกสีเขียวมันวาว ด้านบนศีรษะตั้งแต่ด้านหลังจนถึง หน้าผากจรดโคนจงอยปากมีขนละเอียดขดเป็นปุ่มเล็กๆอัดกันแน่นสีน้าเงินเข้มเป็นมัน ใบหน้า ทั้งสองข้างเป็นแผ่นหนังมีสีฟ้าและสีเหลืองล้อมลูกตาและหูตามลาดับ ขนคลุมหางด้านบนยาว มากที่ปลายมีแผ่นขนแบนๆเป็นวงกลมหรือที่เรียกว่าแววมยุราซึ่งจะใช้สาหรับราแพนเกี้ยวตัว เมีย

พฤติกรรมของนกยูง

นกยูง

นกยูงเป็นสัตว์สังคม ชอบอาศัยอยู่รวมกันเป็นฝูงเล็ก ๆ ประมาณ 5-10 ตัว โดยเพศผู้จะเป็นผู้ดูแลฝูง นกยูงมีพฤติกรรมการผสมพันธุ์ในช่วงฤดูร้อน โดยตัวผู้จะรำแพนเพื่อเกี้ยวพาราสีตัวเมีย ตัวเมียจะวางไข่ประมาณ 5-10 ฟอง ไข่นกยูงมีสีขาวอมน้ำตาล ใช้เวลาฟักไข่ประมาณ 28 วัน นกยูงเป็นสัตว์กินพืช อาหารหลักของนกยูงคือเมล็ดพืช แมลง และสัตว์เล็ก 

การอนุรักษ์นกยูง

นกยูง

นกยูงไทยมีสถานะเป็นสัตว์ป่าคุ้มครองชนิดหนึ่งของประเทศไทย เนื่องจากประชากรนกยูงลดลงอย่างต่อเนื่อง จากสาเหตุต่าง ๆ เช่น การล่าเพื่อเอาขนหาง การสูญเสียที่อยู่อาศัย และการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ การอนุรักษ์นกยูงไทยจึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง โดยหน่วยงานที่เกี่ยวข้องได้ดำเนินมาตรการต่าง ๆ เพื่ออนุรักษ์นกยูงไทย เช่น การจัดทำพื้นที่คุ้มครอง การเพาะพันธุ์นกยูง และการให้ความรู้แก่ประชาชนเกี่ยวกับนกยูงไทย

อ่านเพิ่มเติมได้ที่ : Birdiaries.com
บทความอื่นๆ ที่น่าสนใจ : พญาแร้ง